Een aardverschuving in het verrechtsende Europa mogen de Spaanse verkiezingen genoemd worden. Waar Spanje de naam heeft van rechts, sommigen beweren zelfs fascistisch, te zijn, toont de verkiezingsuitslag een geheel ander beeld.
Ja, de extreemrechtse VOX partij sprintte van 0 naar 24 zetels in het parlement. Toegegeven. Ja, Cuidadanos neemt een sprong van 32 zetels naar 58. Maar de PP partij van verplicht afgetreden president Mariano Rajoy, nu geleid d...
Mijnheer de Spaanse bisschop, over de dood beschikt u niet, tenzij u iemand een kogel door het hoofd wil jagen, dus acht u het uw taak over leven te beschikken.
"Gij zult niet uw leven beëindigen!" zei u met vaste stem en opgeheven vinger op het nieuws. De wereldvreemdheid droop van uw woorden. "Net zoals abortus moord is!" zei u er nog bij. Wat dat met de vrouw te maken had die door haar man uit haar lijden was verlost, ontsnapte me even.
Dertig j...
´t Is vandaag 3 jaar. En dat werd niet vergeten. Apart werd hij geroepen. Weggehaald van zijn bureeltje, versierd met telefoon, twee schermen en een klavier. 152 identieke plekken als de zijne waren er. Elkeen had het een touch van verpersoonlijking gegeven middels een eigen koffiemok, kiekje van de geliefde of foto van een lang geleden trektocht.
Vandaag was hij de uitverkoren die in de bloemen zou gezet worden. Drie jaar zat hij daar zonder te morren....
Vervolg op: Proloog
De weeën waren twaalf uur na aankomst in het ziekenhuis dan toch begonnen. Om de vier minuten krijste mijn moeder als een speenvarken dat gekeeld werd. Maar ze had al veel watertjes doorzwommen dus geen paniek.
“Je moet niet schrikken meisje,” zei ze tegen het jonge verpleegstertje dat toch een paniekerige blik kreeg van moeders’ gekrakeel. “Dat doet zeer. Een keertje goed schreeuwen en je vergeet de pijn.” Waarop ze nog een keer, a
Daar zat hij. Verworden tot een schilderij, een stilleven. Dat hij zat te bedelen was duidelijk. Vanop het voetpad zag ik de bijna verlaten parking van de supermarkt net voor sluitingsuur. In een kegel van licht net naast de ingang zat de sjofele figuur. Kennen deed ik hem niet. De afgelopen weken was het me opgevallen dat hij daar zat maar had ik hem niet gezien. Vele dingen passeren mijn netvlies maar echt zien doe ik ze niet altijd.
En nu, dankzij d...
De pijnbomen geworteld in de rotsen geurden hun parfum. Naar beneden kijkend kon hij de zee zien. Elke dag zat hij daar. De geelbruine einder verraadde de komst van de zon. Aan dit stukje nog ongerepte Middellandse zee kust kwam hij elke dag de nieuwe dag begroeten.
Geen appartementsblokken, campings, barretjes, overvolle straten en de stank van gebraden kippen viel hier te bespeuren.
Die was hij al jaren geleden ontvlucht. Vluchten was zijn levens...
Andere einde dan "onzichtbare woorden" op "Hemellichaam"
Ik moest plassen. De druk van zijn kop in mijn schoot verhoogde nog de nood. Op de wekker van het nachtkastje toonden de digitale cijfers me dat het drie uur in de nacht was. Toch was het niet helemaal donker. Het licht brandde nog op de gang. Hij had me wellicht liggen bekijken met zacht licht. Meerdere malen was ik halfwakker geworden en had ik hem van op zijn stoel aan zijn schrijftafel naar mi...
Vervolg op: "Hemellichaam"
Er was iets. Ik sliep nog maar een zweem van bewustzijn vertelde me dat er iets was. Mijn handen gingen om me heen en toen over me heen. Ik lag onbedekt en had het koud. Slaapdronken opende ik mijn ogen en merkte dat het licht op de gang brandde. Het gewicht van zijn slapende kop in mijn schoot deed me nu helemaal wakker zijn. Had hij zitten schrijven aan zijn tafel afgelopen nacht? Was hij moe op mij gedonderd zonder nog t...
Daar lag ze. Altijd had ik me al verbaasd hoe ze zo plots doodmoe kon zijn. Plotsklaps inslapen kon. Haar lichaam halfbedekt met het dekbed. Haar linkerbeen was ontbloot. Haar bovenlichaam toonde net de ronding van haar borst die eindigde en overging in haar zijde.
Ik wist als ik haar nu zou wakker maken door in haar hals te kussen ze zou glimlachen en onverstaanbare woorden zou spreken. Slaaptalen noem ik het. En in mij huisden woorden die ik aan haar...