De wereld werd de speelbal van Qatar middels voetbal. Zoals een door de verdediging gebroken aanvaller genadeloos de bal een trap geeft om die in de winkelhaak te mikken, heeft Qatar de wereld bij zijn ballen vastgegrepen.
Het ganse traject dat tot deze apotheose van schaamteloze tirannie leidde was er één om u tegen te zeggen. Geplaveid met smeergeld, kalafali, kreupelen en doden. En het aantal doden op zich is niet het enige wat er toe doet, cijfergedan...
Ik weet niet om hoe laat hij geboren werd. Dat wist mijn grootmoeder ongetwijfeld. Die zal wellicht de seconden geteld hebben om verlost te raken van de pijn die het wicht dat haar buikspieren, heupen en ruggegraat teisterde.
Maar zij is ondertussen ook alweer 16 jaar geleden het bestaan van god en duivel gaan uitvogelen. De boreling die ze toen baarde deed dat bijna 17 jaar geleden.
Maar vandaag zou het dus een heugelijke dag moeten zijn. Want tradities...
De familie met hun nieuwe nog in elkander te vloeken Överbïdege wipstoel. De paus zich een elpee aanschaffend denkende dat Francisus van Assisi ook niet meteen spoorde. De jonge snaak met zijn nieuwste stuk techniek nog in de doos aan de kassa, nu al zich verkneukelend hoe hij de apps zal installeren en hij zijn lief zal eren via Whatsapp wijl fanatiek te Wordlen.
Winkels mogen weer open, en gelukkig maar voor de eigenaars.
Reizen mocht weer. De buitenla...
De kunst van het nippen heb ik nooit geleerd, dacht ik bij het lurken van mijn koffie en het slurpen aanhorend.
De ochtenden achter het klavier, werk en plezier door elkander laten vloeiend, begon ik terug op twitter te gapen. Hier en daar zelfs een olijk commentaartje en zieleroersel het digitale strijdperk ingooiend.
Ik gebruik het nu als kladblok voor nog te schrijven stukken en zaken. Onderwijl ziet mijn lodderoog iedereen alles afkraken. Nieuwe gezic...
En dan, dan zal u een quiz voorgeschoteld worden alwaar u in de uithoeken van uw hersenen zal schrapen om het antwoord te vinden dat de gever ervan op de lichtbak tijdelijk 50 euro rijker zal maken.
Tijdelijk. Want dit zijn nog maar de voorrondes. Waarbij de toegekende bedragen nog geen zekerheid vormen.
Zekerheid. Daarvoor bestaan verzekeringen die een mens ervan overtuigen dat ze centjes krijgen als de auto aan fikse snelheid kennismaakt met een lantaar...
´t Was een werk van lange adem.
De klik van de aansteker zorgde voor een vlammetje. Turend in het donker zag hij het uiteinde van de sigaret die tussen zijn lippen stak.
Hij zoog de brand in de sigaret. Terug donker. Behalve de nu en dan oplichtende sigaret waar hij met diepe halen de rook zijn longen in joeg.
Nooit ontbrak het hem aan rookwaar. Op zijn nachtkastje altijd aanwezig vergezeld van een aansteker. Die kreeg hij bij het aankopen van sloffen siga...
Het kind dat voor het eerst zijn longen vulde ergens in een andere vleugel van dit oord voor zieken, wellicht een schreeuw van pijn slakend die het zich nooit meer zou herinneren, deed dat op het moment dat hij zijn laatste ademtocht ten einde bracht. Dat kind zal ik nooit kennen, toch weet ik dat het vandaag zijn of haar zestiende verjaardag viert.
Hem zal ik nooit meer zien. Mijn verwekker en heerser over mijn jeugd. Zijn lijf werd verbrand, de as uitge...
Ik voer Gods werk uit. Terwijl vele zieltjes die een godvrezend bestaan leden op wolkjes rijstpap vreten met gouden lepeltjes, zorg ik voor gerechtigheid in de hel.
Na de enorme klap, straalbezopen aan 223 km per uur tegen de brugpijler kwam ik aan in het oord van de duivel. Die maakte er me daar een potje van om u tegen te zeggen. Spelonken en naar sulfer ruikende vuren om de losbandigen en het krappul wat te blakeren en blaren kwekend die zo nu en dan s...
Nog zestien jaar te gaan, negenentwintig gedaan. De eerste keer dat hij voet binnenzette tussen deze muren stonden hem nog duidelijk voor de geest. Talloze gezichten die hem aankeken. Het ene gelaat nieuwsgierig, het andere onverschillig. Groot moest hij zich houden. Geen onzekerheid laten blijken.
Wie en wat hij zou zijn in deze mini-maatschappij hing van hemzelf af en de mensen die er al kortere of langere tijd huisden. De eerste dagen werd hij wegwijs ...
De dorpsgrenzen zijn afgesloten sinds deze ochtend 6 uur. Tot maandag 6 uur. Ook mag ik tijdens de week Catalonië niet uit. Perimetrale sluiting luidt de term, ´t kind moet een naam hebben.
Om een of andere reden meende ik dat te moeten twitten. En zoals dat gaat zijn er dan mensen die ook weer meteen iets menen te moeten menen. En ja hoor. seconden later was het zover:
- Ooit noemden we zoiets een politiestaat.
En zoals elk goed gesprek voor mij begint ...
