Nooit neuken ze elkaar, ondanks de honderden malen dat hun genitaliën versmolten waren. En nog zouden versmelten. Ze bezitten elkaar. Hebben elkaar lief.

Van wals tot headbangen. Bezitten. Het ene moment zacht innig alsof ze vlindervleugels strelen, liefde, een volgend moment losgeslagen spierkracht in omknelling en omhelzing, bezit. En zoals dat bij dansen gaat behoeven geen woorden, alleen akkoorden en bewegen. Het ritme van de muziek hunner lijven is onvoorspelbaar. En zonder woorden begrijpen die lijven elke ritmeverandering.

Hun grommen en kreunen zijn de muzieknoten. Geen valse noot weerklinkt, geen streel of stoot misplaatst. Denken komt er niet aan te pas. Voelen.

En ondanks het woeste fysieke geweld is alles sereen. Geen onderdanigheid komt er aan te pas. Geen van beiden heeft overwicht in dit spel. Geen bevel of vraag spreekt uit hun blikken.

Ze hebben maar een smeekbede, bezitten en bezeten worden.

Zijn gezicht begravend in haar hals overvalt hem een drieste oerdrang. Zijn verbaasde blik over haar grenzeloze liefde voor hem doet hem elke grens overschrijden.
Hij omvat haar hals, zijn wijsvingers raken elkander bij de toppen in haar nek, zijn duimen ter hoogte van haar hals. Niet alleen zijn lid maar zijn ganse lijf en zijn willen in haar, net zoals zij in hem.

Beiden voelen keer op keer de liefde voor elkaar die hen nooit voldoende is ondanks haar onmetelijkheid.

De minuten na het exploderen van hun koppen en vloeien van zaad en sap, het rustiger worden van hun razende harten voelen ze bevrediging. Zijn ze thuis.

Hun blikken strelen, tot beider blik verlangend spreekt: Dans opnieuw met me.

Tom