Vervolg op “Het walhalla van het hol gekwaak(9)”
“Goedemorgen, buenos dias, good morning, gutenmorgen, bonjour,” was het vaste ritueel dat sylvain in de ochtend hanteerde bij het langs de boxen stappen richting de laatste box die zijn werkplek was.
Dat amper mensen antwoordden was dagelijkse kost.
Waarom zouden ze ook. Sylvain was tweemaal zo oud dan de meesten die er zaten. Zij stonden nog aan het begin van vele te vinden jobs, hoop in de liefde en kinderen krijgen. Hun enthousiaste gekwaak over deze stad waar ze amper een paar maanden woonden en die ze volop aan het ontdekken waren, hun gebrek aan Spaans of Catalaans spreken was aandoenlijk. Bovenal hun mening over de Spanjaarden die ze voor geen meter kenden dwongen bij Sylvain vele malen een glimlach af.
Hij gooide zijn rugzakje naast het bureau plofte neer op de stoel en keek door de glazen wand naar beneden. Een enorme galerij in dit gebouw met een grote bar waar een terras stond. Ernaast een Interim bureau. Om dit gebouw te voorzien van voldoende werkvlees.
“Hoe was het weekend Sylvain?” Vroeg Stijn. Een een 1m95 lange slungel die er pas een paar maanden werkte.
“Bier, sigaretten, wijven en schrijven!”
“All right!” antwoordde Stijn op zijn typische enthousiaste toon.
Stijn was één van de weinige mensen die stijl had. Was geen achternaloper. Was duidelijk in alles. Een aimabele jongeling waarvan Sylvain menigmaal dacht: Die schopt het nog ver in het leven.
Hij had een goed stel werkende hersenen en liet eenieder in zijn waarde. Had geen nood aan zagen of klagen en oordeelde over niemand.
“Ik alleen maar bier en wijven,” grinnikte hij.
Jammer vonden ze het dat ze zover van elkander verwijderd zaten. De zeldzame momenten dat er tussen call en call een woord kon gezeverd worden konden ze niet delen. Sylvain zat alleen het ene uiteinde van deze rij boxen. Stijn drie rijen verderop.
De klok gaf 8.59 aan. Ingelogd en klaar voor de strijd keek Sylvain de galerij in.
Het klokje versprong naar 9.00.
“Iedereen ingelogd? Veranderen naar “Waiting voor inbound” alstublieft!”
Die alstublieft van de floor manager klonk als een zweepslag en was helemaal geen vraag maar een bevel.
Volgende metro 3m 36s”
Tom