Vervolg op “Het walhalla van het hol gekwaak(8)”

“Piep!”
“Scharlaken klantendienst u spreekt met Sylvain hoe kan ik u helpen?”
In één ruk, zonder komma,s, punten of pauzes rolde deze zin snel uit Sylvain’s mond. Zonder nadenken of beseffen wat hij zei. Zijn hersenpap had gewoonweg dit automatisme opgeslagen. Te reageren op de pieptoon als een bevel. Geconditioneerd zoals een goed getrainde hond.
Bij het warmen van een bord eten in de microgolf ontsnapte hem zelfs een enkele keer deze zin. Het belletje van de microgolf was dan wel geen pieptoon, maar zijn hersenen reageerden blijkbaar op elke korte hoge toon.
Het zinde hem niet. Dat zijn lijf en leden deden wat ze deden op hun eigen manier kon hij nog begrijpen en aanvaarden. Tenslotte klopt dat hart ook zonder dat hij daar bevel toe gaf of controle over had, functioneerden die nieren ook naar eigen goeddunken wel of niet, deed de lever ook zijn werk. En zou wellicht vroeg of laat hier of daar een aantal kankercellen beginnen woekeren. Bij niet correct functioneren van al die machinerie mocht er aan gemorreld. Al een paar keer was er in gesneden om kleine mechanische defecten van de natuur te corrigeren. Hier een appendicitis, daar een galsteen verwijderd.

Maar van zijn hersenen daar moest je afblijven. Want als er iets was waar hij blij mee was dan waren het de kamers in die hersenen waar hij graag doorwandelde en ontdekte wat er te beleven viel. Te leren viel. Te zien viel in zichzelf. De enige die daar morrelen mocht was hij hijzelf. Hij doordrenkte ze met de regelmaat van de klok met alcohol. Niet dat de wereld daardoor anders werd. Alleen greep die wereld hem dan niet zo bij de strot. Die wereld die hem liet geloven dat “Dank u wel” en “alstublieft” het summum van beschaving waren. Terwijl Syriërs de zee werden ingedreven.
Een wereld waar de deur open houden voor een vrouw aanzien werd als net opgevoed terwijl Pakistaanse kinderen lederen voetballen naaiden tegen hongerlonen voor het volgende wereldkampioenschap voetbal.
Ballen waar een aantal miljoniars tegen schoppen zouden en het publiek hen zo uitjouwen bij het niet goed doen van het trappen.
Sylvains enige vriend die hem nooit in de steek liet was zijn bier. Trouw. Eerlijk.

“Volgende metro 3m 39s”

Tom

Vervolg “Het walhalla van het hol gekwaak(10)”

Leave a Reply