Laat mij niet negatief wezen. Daar zijn de dagelijkse borden en glazen al voldoende mee gevuld. laat mij eens zot doen, en vanop de maan die blauwe bol daar voor mijn neus hangend een keer aanschouwen en beschouwen.
´k Zal beginnen met aanschouwen. Mijn mond valt een beetje open bij zoveel schoonheid, ´t moet gezegd, wonderbaarlijk stil hangt hij daar. Witte slierten die over continenten zweven. En met wat geduld zie ik in een aantal uren tijd het ding om zijn eigen as draaien. Al haar rijkdom aan oceanen en landschappen toont de aardkloot mij, gewillig en geduldig. Ik kan de dag en nacht aanschouwen tegelijkertijd. En laat mij nog gekker doen en kunnen inzoomen. Dan zie ik dalen, bergketens. Sneeuw en ijs. Groene weelderige beemden en oerwouden.

Maar tussen al dat moois ontwaar ik door mensenhanden in elkander geflansde zaken. Van gebouwen tot torens, van fabrieken tot kerncentrales. De overtollige zooi uit die centrales ligt dan weer ergens diep onder dat groen begraven. ´t Schijnt daar nog een aantal eeuwen te moeten liggen walmen tot een mensenlijf het weer ietwat mag naderen zonder het risico op instant haaruitval en kanker. Qua grappig knipoogje naar toekomstige generaties een die tellen kan. Als die gaan graven om aan de weet te komen wat hun voorouders uitvraten zullen er geen kunstige amforen, kannen en kruiken gevonden worden.

En tussen al die bouwsels, oceanen en bossen door zwermt die mensheid. Er schijnen zelfs van die wezens illegaal te zijn. Zo vanop de maan het heelal even inkijkend lijkt me dat onmogelijk, illegaal daar toeven op die bol. Waar zou dat illegaal grut vandaan komen? Mars? Jupiter? Of een ander melkwegstelsel zelfs? Toch verstandige jongens en meisjes die illegalen, zomaar de ruimte doorreizen om ergens op een blauwe maandag op een blauwe bol te belanden zomaar pardoes zonder papieren. Ik zei het al, laat mij maar eens zot doen.

En zomaar verder inzoomend zie ik schoonheid. Ook door die mens gemaakt. Geef toe, een prachtig mausoleum, tempel zo u wilt, voor de geliefde waar je om treurt, laten fabriceren is schoon. ´t Heeft natuurlijk ook iets verdrietigs, maar waarom zou ook in verdriet geen schoonheid kunnen huizen? En zoals mijn mond openvalt bij de schoonheid van die bol aanschouwen, zo valt ook mijn mond open bij de schilderijen, boeken en beeldhouwwerken die het door de eeuwen maakte en vergaarde. ´t Jammere is dat die dingen al eens gebruikt worden om een ander te chanteren om godsdiensten. Zomaar midden in de woestijn een aantal bommen gooit op een aantal uit rotswanden gehakte majestueuze poorten. De mens, in al zijn superieuriteit tonend wat hij uiteindelijk nog steeds is: Een licht genetische gewijzigde aap.

Was getekend

TFL