Negen arrestaties om de hoek. Maandagochtend om 5 uur in de ochtend viel de Guardia Civil binnen op verschillende plaatsen waar ze materiaal vonden om explosieven te maken en de eigenaars werden vriendelijk doch dringend verzocht mee te gaan om uitleg te verschaffen. Dat er handboeien aan te pas kwamen hoeft geen betoog.
Betogen hoefde wel volgens een aantal Catalanen die meteen hun oordeel velden: Repressie, een gekoloniseerde natie onder de knoet gehouden van de dictatoriale staat. Het u wellicht alreeds welbekende liedje.
Dat de gearresteerde mensen met explosieven wilden goochelen om “lawaai” te maken op 1 oktober ter herdenking van het illegale referendum werd voor het gemak even vergeten.
Nu, het moet gezegd, eenieder is onschuldig tot het tegendeel bewezen. Van de negen werden er twee vrijgelaten onder voorwaarden, vijf weigerden te praten, twee gaven toe dat ze met die explosieven daadwerkelijk van plan waren die te doen ontploffen. Om lawaai te maken zoals eerder gezegd.
Het Catalaanse parlement behoefde gisteren geen explosieven om tot ontploffen te komen. Een schaamtelijke vertoning van tierende volksvertegenwoordigers die lijnrecht tegenover elkaar stonden.
De president van Catalonië, Quim Torra, ging op zijn gekende elan door en veroordeelde meteen de Spaanse staat tot dictator. Blijkbaar is met explosieven rondhossen in de republiek die hij voor ogen heeft geen probleem.
Het zonder meer alles veroordelen wat die snode Spanjaarden uitvoeren door notabene een president is ronduit gevaarlijk. Het gesplitste volk wordt nog maar eens opgehitst door de incompetentie van een aantal fanatici. Die voor het gemak ook nog eens vergeten dat er nooit een meerderheid gestemd werd voor Catalaanse pro onafhankelijkheidspartijen.
Het verdict van de gevangen die het illegale referendum organiseerden valt de volgende weken. De herdenking op dinsdag van 1 oktober staat voor de deur. Het olie op vuur gooien en opwarmen van motoren de volgende weken is begonnen.
De afgelopen twee jaar werd Catalonië niet geregeerd. Geen sociale, economische thema’s stonden op de agenda. Gegijzeld door één thema: Onafhankelijkheid zonder plan voor de toekomst.
Terwijl ik dit schrijf passeert wandelend de politie af en aan.
Was getekend