Vervolg ‘Het Walhalla van het hol gekwaak(27)’
En zoveel jaren later, hier op dit perron, de wegtikkende seconden ziend, kwam alles weer naar boven. Seconden, uren, dagen, maanden, Jaren en decennia waren verstreken. Waarin hij kinderen had gemaakt, huizen gekocht, auto’s in de prak gereden, bezopen geklist was motorrijdend, verliefd was geworden, harten had gebroken. O die liefde. Wat was me dat een avontuur van euforische hoogtes en onmetelijke dieptes in een vergeetput gegooid toevend.
Hij ging zitten op de metalen bank die aan de muur geschroefd was, gestut door metalen in dezelfde muur gemetselde staven. Strekte zijn benen. Hij zat ondergronds in zijn vergeetput. Daarboven scheen de zon, maar die zag hij in al zijn donkere wrokkige boosheid niet meer. Afscheid had hij genomen van alles wat maar een glimlach zou kunnen opwekken. Het afgelopen jaren alleen door straten zwervend, in marginale barretjes ergens in een hoek stil bier zuipen. Onaanraakbare liefde had zijn sporen nagelaten. Hij verzuurde. Ware hij een vat, zou eender wat er in gegooid werd sissend verdampen door het zuur dat in hem huisde.
De slapeloosheid die hem al jaren vergezelde door de eindeloze nachten brachten hem schuldgevoelens om dat zuur. In de stille donkerte floten zijn longen het lied van de roker. Om dat geluid te smoren stak hij veelal sigaretten op. Op onverklaarbare wijze bleek dit een remedie tegen het piepen. De remedie tegen het genadeloze zuur dat in hem opwelde was zijn boetegang elke dag richting werkplek. Al even onverklaarbaar. Daar hielp hij aimabel en geduldig elke dag mensen aan de telefoon. Alles ging via stem. Daar legde hij gevoel en warmte in. Soms wat streng sturend, dan vriendelijk bemoedigend. Hij wist dat het een van de pot gerukt spel was dat hij speelde met zichzelf. Het was een vlucht, voor zichzelf. Een veiligheidsgordel met dubbele airbag.
De dagen regen zich aan elkaar, elke dag een identieke kraal aan wat op een eindeloos touw leek. Iedere kraal identiek.
‘Hoelang nog,’ fluisterde Sylvain in het gewelf. ‘Hoelang nog tot ik uit deze vergeetput raak?’
Volgende metro 1m 32s