Als mens die pretendeert literatuur te willen schrijven ben ik niet meteen de ideale kandiddaat om over geluk te schrijven. Mijn boekenkast bekijkend, kan ik niet anders dan concluderen dat geluk in boeken in wezen weinig heeft te zoeken.

Het onderwerp hoort meer thuis in bij kapperszaken op modieuze tafeltjes gegooide damesbladen. Het geluk als product. Een product waar velen naar hongeren als ware het een I-Phone 5 waarvan de camera met nog een aantal megapixels meer de geluksmomenten zal kunnen vastleggen en vereeuwigen. Het geluk gevangen in een binaire code als het ware. Zonder het gebruik van de juiste machinerie, een onontwarbaar kluwen van nulletjes en eentjes.

Een dankbare afzetmarkt voor weinig geïnspireerde reclamemakers is het gezin. Het uithangbord bij uitstek van geluk in de Westerse wereld. Het ideaalbeeld dat van jongsafaan in onze nog maagdelijke kopjes wordt geramd door middel van de eerste voorgelezen verhaaltjes over perfecte grootmoeders, lieve beschermende vaders en naar peperkoek ruikende glimlachende moeders. De onverlaten in de vorm van heksen en boze tovenaars als te mijden of bestrijden bedreiger van dat geluk.

Een reuze gapend gat in de markt voor de slimmerik die een geluksbrenger weet te creëren voor een u nog onbekend ongeluk. Velden zo groot als de Stille Oceaan heeft hij nog ter zijner beschikking om op te zaaien. Zijn oogst zal hem onmetelijke rijkdom brengen. U zal het veld zijn dat bezaaid, gemaaid, gerooid wordt tot de aarde en het stof waartoe u zal wederkeren niet meer vruchtbaar zal zijn. Maar geen nood, het ideaalbeeld van het gezin zorgde voor nakomelingen waarvan u op uw beurt verhaaltjes in hun kopjes stampte over peperkoekenhuisjes en geluk. Zij zullen dan met een I-Phone 27 met twee miljoen megapixels hun geluksmomenten binair vastleggen.

Vrouwenbladen zoals “Flair” en “Goed gevoel” zullen u gerafineerd en op stijlvolle manier de te volgen weg wijzen. De laatste nieuwe eeuwenoude yoga technieken om de hersenpan leeg en harmonieus gedachtenloos te maken, liefst door een Aziaat want dat staat origineler, zullen u aangeleerd worden opdat u zich na het scrubben met een goed gevoel en flair in de sofa kan nedervleien naast u o zo geliefde echtgenoot. De kindertjes zullen met zoete glimlachjes en gesloten oogjes hun droompjes dromen. De gekooide kanarie zal kwinkelerend een vrolijk liedje fluiten. Het schildpadje in zijn plastieken bakje zal vergenoegd zijn kopje in zijn beschermende afdak terugtrekken en dromen over zijn geliefde vrouwenschildpadje.
Toegegeven, het voorgaande kan beschouwd worden als kort door de bocht. Als boutade kan ze tellen.

En dan de koe. Ooit kwam mij ter ore dat een slimmerik op het luminueze idee kwam mensen koeien te laten knuffelen als therapie en het vinden van harmonie. Of het beest gelukkiger werd van een jankende, om haar gespierde nek hangende homo sapiens, heeft men nooit kunnen achterhalen. Het koebeest knuffelend en aaiend werkte blijkbaar louterend voor sommigen. Soit, ze doen maar. Maar mocht de koe het pad van een hongerkind kruisen met een van vochtophoping bolle buikje, zou haar waarschijnlijk een ander lot beschoren zijn. Misschien zou de koe wel met de verlossing van geknuffeld te moeten worden gelukkiger zijn, eindigend in de maag van een tegen een boom leunend gelukzalig kind.

Tom

Leave a Reply